Wij hadden 3 jaar een huishoudelijke hulp, waarmee we in eerste instantie erg blij waren. Helaas kregen we een conflict met haar dat ons erg raakte. Kort gezegd ging het erover dat ze niet alles kon schoonmaken binnen de tijd die ze daarvoor had.

En over de duur van de pauzes die ze nam. Wij vonden die te lang, waardoor er te weinig tijd overbleef voor het werk. Het is natuurlijk ingewikkelder dan dit, maar het gaat te ver om dat hier allemaal te vertellen. 

Het conflict klinkt misschien pietluttig, maar voor ons is het beladen. Helaas zijn wij niet meer in staat om zelf schoon te maken en om het uit handen te geven, is geen fijn gevoel. Tenslotte lever je ook een stukje van je privéleven in. 

Lange wachttijden

In het conflict kreeg de huishoudelijke hulp steun van een collega en de regiomanager. Onze kant van het verhaal werd niet gehoord en dat vind ik kwalijk. De regiomanager heeft ons aangemeld bij een andere zorgaanbieder die ik dezelfde dag nog heb gebeld. Maar ik kreeg geen gehoor en werd ook na een herinneringsmail nog steeds niet teruggebeld.

Ik ben toen zelf zorgaanbieders gaan bellen. Wat bleek: met een indicatie is de wachttijd 3 tot 6 maanden en zonder indicatie een jaar. En weer een andere zorgaanbieder gaf aan alleen nog mensen met een Persoonsgebonden budget (Pgb) aan te nemen en dat hebben wij niet.

Hulp hard nodig

De zorgaanbieder waarbij de regiomanager ons aangemeld heeft, laat dus niets van zich horen. Op zoek naar een oplossing kwam ik bij Cliëntenbelang Amsterdam terecht en werd ik ondersteund door cliëntondersteuners Bilal en Erica. Het gekke was dat er toen wel ineens dingen opgepakt werden.

Het eerste gesprek had ik met Erica en met Bilal hebben we een intake gedaan met de indicatiesteller. Er is toen vastgesteld wat ons allemaal mankeerde en dat is heel wat. Mijn man heeft Parkinson, ik de ergste vorm van COPD, hernia, artrose en ernstige eczeem. Kortom: een hoop ellende en hulp is hard nodig.

Bilal stemde met ze af om binnen 14 dagen na de intake een nieuwe afspraak te hebben, maar dat is nooit gebeurd. Ze komen hun afspraken niet na, komen met allerlei smoesjes en hulp leveren ze slechts mondjesmaat. Het is om gek van te worden.

Situatie nu wel serieus genomen

We hebben toen met hulp van Bilal bezwaar aangetekend en bij de gemeente ingediend. In opdracht van de gemeente heeft het Indicatieadviesbureau een nieuwe intake gedaan en zij namen onze situatie wel serieus.

Volgens hen hebben wij het eerste half jaar recht op 5 uur en 45 minuten per week. Na een half jaar, als het achterstallig onderhoud opgelost is, gaan de uren terug naar 5,5 uur per week. Op dit moment krijgen wij elke 2 weken 3 uur hulp. Het wachten is op het besluit van de gemeente, maar daarin hebben wij alle vertrouwen.

Overspannen

We zijn inmiddels bijna 7 maanden verder en ik ben door alle spanning heel wat afgevallen en zwaar overspannen geworden. Wat me het meeste raakt is dat mijn integriteit door deze huishoudelijke hulp is aangetast. Ze heeft zoveel kwetsende dingen over ons gezegd. Ook mijn vertrouwen in mensen is hierdoor beschadigd.

Stem geven 

Het is voor mij belangrijk om dit verhaal te vertellen en daarmee aan te geven, hoe hard verandering in de zorg nodig is. Het moet toch niet zo zijn dat mensen die al kwetsbaar zijn, nog meer ellende voor hun kiezen krijgen.

Ook wil ik andere mensen die hier tegenaan lopen een stem geven. Gelukkig heb ik het overzicht en kan ik mijn brieven en verweren nog zelf schrijven, maar heel veel mensen kunnen dat niet. Hoe moet dat dan met hen?”