"Mijn man was al 18 jaar ziek en had allerlei ernstige lichamelijke aandoeningen. Helaas is hij inmiddels overleden. Op een gegeven moment hebben we moeten besluiten dat thuis wonen niet meer mogelijk was. Zijn fysieke toestand liet dat niet toe.

We hadden de splitsing al eerder besproken, omdat we niet langer in ons huurhuis konden blijven. Een mogelijkheid was om een aangepaste woning te zoeken, wat voor de hand ligt met 2 geamputeerde benen. Daar zou ik alleen weer uit moeten, als mijn man kwam te overlijden. Dat was voor ons beiden geen optie.

Moeiljke wereld van zorg

We waren vastberaden om een fijn verpleeghuis bij ons in de buurt te vinden. Toen ik ging zoeken naar een verpleeghuiszorg en langdurige zorg, kwam ik terecht bij het zorgkantoor in Zwolle. Ze adviseerden mij om voor de lange termijn een aanvraag voor de Wet langdurige zorg te doen en wezen me op mijn recht op cliëntondersteuning. In die fase kwam ik in contact met cliëntondersteuner Marieken van Cliëntenbelang Amsterdam.

Gelukkig maar, want de wereld van de zorg is zo moeilijk en de informatie zo versnipperd. Je moet steeds stukjes informatie ergens vandaag halen en dan maar snappen of wat bij elkaar hoort. Ik kon met al mijn vragen bij Marieken terecht. Fijn om steun te hebben bij al die regeldingen in zo’n emotionele fase. 

“Al die regels. Die ondersteuning is dan heel erg nodig. Alleen was ik absoluut kopje onder gegaan. Dat het zo nodig is, is natuurlijk wel heel gek.”

Hulp bij het regelen

We kregen na de inschrijving bij een verpleeghuis in de buurt geen schriftelijke bevestiging. Sowieso was de communicatie vanuit het verpleeghuis niet helder. Ik wist niet goed waar ik aan toe was en dat zorgde voor onrust. Ook daarbij hielp Marieken mij. Door contact met instanties te hebben, dingen uit te zoeken, samen voor te bereiden op gesprekken met verpleeghuizen en het zorgkantoor en daarbij aanwezig te zijn.

Heel blij was ik ook met haar advies om na de laatste ziekenhuisopname van mijn man eerst medische revalidatie te regelen. Nog voordat hij naar het verpleeghuis zou gaan. Daarvoor hebben we moeten knokken, maar het is gelukt.  

Niet alleen staan

Uiteindelijk was hij naar onze mening te snel uit het revalidatiecentrum ontslagen en plaatsten ze hem over naar een verpleeghuis. Een ander huis dan waarop we hadden ingezet. Hier is hij in hele korte tijd hard achteruit gegaan en helaas overleden aan corona. Er is veel misgegaan in die laatste fase van zijn leven en daarover is het laatste woord nog niet gezegd. De gesprekken met het verpleeghuis gaan we nog voeren. 

Ik ben ontzettend blij dat ik hulp heb gekregen in die periode ervoor. Alleen was ik absoluut kopje onder gegaan. Maar dat het zo nodig, is natuurlijk wel heel gek.”