2 september 2020
Verhalen in coronatijd
Als vereniging komen wij op voor Amsterdammers die een steuntje in de rug kunnen gebruiken. En hun mantelzorgers. Mensen die vanwege een lichamelijke of psychische beperking onder meer vragen hebben over zorg, (beschermd) wonen, aangepast vervoer of meedoen in de maatschappij. We horen vele bijzondere, maar ook schrijnende verhalen en doen er alles aan om hen zo goed mogelijk te helpen. Dat doen we 1 op 1 via onze clientondersteuners en het beïnvloeden van het beleid van de gemeente en instellingen door onze beleidsmedewerkers en (ervaringsdeskundige) vrijwilligers.
We vinden het belangrijk dat iedereen zo goed mogelijk kan meedoen in de samenleving. Dat ze fijn wonen, werken en gebruik kunnen maken van de zorg of de ondersteuning die ze nodig hebben. En zoveel mogelijk zelfstandigheid ervaren en volwaardig mens kunnen zijn binnen hun mogelijkheden.
Een nobele en uitdagende taak. Altijd, maar zeker ook in coronatijd. Want juist nu merken we dat cliënten steeds minder te zeggen hebben. Dat ze helemaal niet zo betrokken worden bij de keuzes die gemaakt worden door de landelijke overheid, gemeenten en instellingen.
Lastige regels voor kwetsbare mensen
Er zijn talloze voorbeelden op verschillende terreinen. De regels over het Aanvullend Openbaar Vervoer tijdens coronatijd bijvoorbeeld. Hoe mensen informatie missen en compleet afhankelijk zijn van dat vervoer om ergens te komen. Ze begrijpen de regels niet goed en komen nergens meer.
Daarover schreven we eerder een artikel 'Compleet afhankelijk van het AOV'. Het is logisch dat de overheid beperkingen oplegt in crisistijd, maar kwetsbare mensen ervaren die heel anders dan dan gezonde mensen.
Als je blind bent is het heel ingewikkeld om boodschappen te doen met de 1,5 meter afstandsregel. Dat is goed te lezen in het verhaal van Fenna. Deze regel is ook lastig als je afhankelijk bent van iemand om je aan te kleden en verzorgen. En wat te denken van de mensen die niet meer naar de dagbesteding konden. Dat heeft grote gevolgen voor mensen, zeker als dat hun enige vorm van activiteit en sociaal contact is.
Rubriek 'Door de ogen van'
In de rubriek ‘Door de ogen van’ delen we de komende weken verhalen vanuit verschillende invalshoeken. Verhalen die een beeld geven van hoe kwetsbare Amsterdammers de coronacrisis ervaren. En wat er nog niet goed geregeld is.
Natuurlijk delen we ook positieve geluiden. Vanuit de cliënten zelf, de beroepskrachten en onze collega’s die door hun contacten met cliënten een mening en visie hebben.