29 april 2020

Eenzaamheid meest knellend: belangrijkste signalen coronacrisis op een rij

Om onze doelgroep ook in deze coronatijd zo goed mogelijk te helpen, vragen we Amsterdammers en beroepskrachten in de zorg om hun ervaringen te delen via ons meldpunt. Tegen welke problemen lopen zij aan? De eerste binnengekomen meldingen hebben we gebundeld en gecommuniceerd aan gemeente, zorgkantoor of andere organisaties. Ook de landelijke Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd houden we op de hoogte. In dit artikel zetten we de belangrijkste signalen op een rij.

 

Voor sommige problemen zijn er al oplossingen, zoals het gebundeld aanbieden van informatie over corona. Voor andere onderwerpen wordt er nog naar een oplossing gezocht door betrokken organisaties of zijn er ideeën in ontwikkeling. 

 

Eenzaamheid is het meest knellend

In de GGZ-instellingen en gehandicaptenzorg neemt de eenzaamheid in grote mate toe. In de verzorgings- en verpleeghuizen zijn ouderen erg eenzaam. Bezoek is vaak niet mogelijk en mensen zijn geïsoleerd en angstig. Het verhaal van Joop die afasie heeft, is slechts een van de vele schrijnende verhalen.

 

Joop haalt elke dag al zijn kleding uit de kast en legt het op zijn schoot in afwachting van zijn familiebezoek. De verpleging wil graag regelen dat Joop online contact met zijn familie kan hebben. Helaas is dat er door de toenemende druk in de zorg na 2 weken nog steeds niet van gekomen. 

 

Dat de emotionele gevolgen van de maatregelen voor deze doelgroep enorm is, is duidelijk. Toch lijkt het versoepelen van de maatregelen ons geen goed idee, gezien de explosie aan besmettingen en overlijdensgevallen juist in verpleeghuizen.

 

We pleiten ervoor om meer prioriteit te geven aan het verstrekken van beschermingsmiddelen en het verruimen van de testcapaciteit. Om ervoor te zorgen dat zorgverleners weer meer zorg kunnen gaan leveren en meer mankracht hebben om met creatieve oplossingen aan de slag te gaan.

 

Wat wij doen

Wij bespreken met cliëntenraden de situatie in hun instelling en denken mee over creatieve oplossingen, zoals bezoekmomenten achter glas, video-contact en het delen van video-opnames van familieleden. Goede voorbeelden daarvan zijn te vinden op de website van LOC Cliëntenraden.

 

De crisis vraagt ook van bestuurders creativiteit en uithoudingsvermogen. Met hen hebben we contact via ons SIGRA-netwerk, met hetzelfde doel als hierboven beschreven.

 

Wegvallen van jeugdhulp

Uit de meldingen van ons Jeugdplatform Amsterdam blijkt dat jongeren en ouders zich onder andere zorgen maken over intakegesprekken die niet doorgaan of uitgesteld zijn.  Ze zijn bang voor nog langere wachtlijsten en hebben de behoefte om afspraken online te laten doorgaan.  

Sommige jongeren en kinderen zitten nu thuis en missen de dagbesteding of -behandeling. Tegelijkertijd betekent dit wegvallen van zorg voor ouders een extra opgave om hun kinderen te begeleiden en structuur te bieden. Ze vragen om de mogelijkheid om de niet-geleverde zorg te mogen omzetten in een Persoonsgebonden budget (Pgb). Om zo tijdens de coronatijd zelf ondersteuning te kunnen regelen. 

 

Verder hebben ouders en jongeren behoefte aan duidelijke informatie vanuit de overheid en scholen. Het Jeugdplatform heeft de signalen inmiddels gedeeld met de gemeente Amsterdam. Lees hierover meer in het laatste nummer van de nieuwsbrief van het platform.

 

Druk op mantelzorgers

Mantelzorgers zitten met veel vragen over hoe zij op een veilige manier voor hun geliefden kunnen blijven zorgen. Dat geldt voor mantelzorg van mensen in allerlei doelgroepen, zoals ouderen, chronisch zieken en verstandelijk beperkten. 

 

Er wordt bijvoorbeeld een grote inspanning van mantelzorgers gevraagd, omdat hun partner of familielid met dementie niet meer naar de dagbesteding kan. Zorgen zijn ook dat cliënten als gevolg van het thuisblijven met sprongen achteruit gaan. Hoe langer de periode zal zijn, hoe groter dit probleem wordt.

 

Een aantal mantelzorgers geeft aan dat cliënten tot de risicogroep behoren en zij deze minimaal mogen bezoeken. Veel mensen zitten nu al de hele dag in pyjama en gaan fysiek en psychisch zo achteruit dat ze op korte termijn zorg nodig hebben die eigenlijk in een verpleeghuis thuishoort.

 

Ook gezinnen waarin een kind woont met een beperking dat 24 uur toezicht vraagt en zorgintensief is, hebben het zwaar. De dagbesteding is weggevallen en er is geen thuiszorg door het besmettingsgevaar. Gezinnen waar een kind of partner een behoorlijke beperking heeft, zitten geïsoleerd thuis. Vanwege de kwetsbaarheid van hun verwanten komt er geen hulp van buitenaf. 

 

Geestelijke gezondheidszorg (GGZ)

Andere zorgen zijn er over cliënten met een GGZ-achtergrond. Er zijn voorbeelden van volwassenen die nog niet van hun psychische crisis zijn hersteld en toch ontslagen worden. Ze raken dakloos, omdat hun ouders tot de risicogroep behoren en ze niet in huis willen hebben. 

 

Verder krijgen GGZ-cliënten minder ambulante ondersteuning en worden vrijwilligers en ervaringsdeskundigen ingezet als maatje of contactpersoon. Vanwege de schrijnende problemen en hulpvragen van cliënten hebben zij het heel zwaar en nu zelf psychische ondersteuning nodig. 

 

We hebbben contact gezocht met verschillende GGZ-instellingen om samen na te denken over oplossingen. Ook hebben we contact met SIGRA om deze signalen te delen met de bestuurders van de desbetreffende instellingen en te werken aan oplossingen. Met de GGZ-instellingen in de regio werken we al sinds vorig jaar aan een gezamenlijk initiatief om de wachttijden terug te dringen. Dit zetten we uiteraard voort. 

Terug naar het nieuwsoverzicht »

---